Τετάρτη 25 Σεπτεμβρίου 2013

Πλάι πλάι η αγάπη μας πάει

Δυο  αγαπημένα υφασμάτινα γατάκια που ρεμβάζουν από το παράθυρο της κουζίνας, διάλεξα για ένα χαρούμενο (σε άπταιστα ελληνικά !) come back! 

Στολίστηκαν  με φιόγκους, πλουμιστές ουρές και προορίζονταν για αριστόγατες, αλλά αυτές αντί για άριστες αποδείχτηκαν αχάριστες αφού μας γύρισαν την πλάτη !




                           
                                             Θα τις δείτε εκατό φορές,  χαχαχα !!!!!


Ο φωτογράφος γκρινιάζει και θέλει τα μισθά του, γιατί το καλοκαίρι καθόλου δεν πληρώθηκε, λέει, αφού δεν έγιναν αναρτήσεις.
΄Οοοοοολα τα άλλα χρήματα,που πήρε  δεν πιάνονται !!! 









Θέλω να ευχαριστήσω πολύ πολύ  το όμορφο blog http://mousestitcheshandmade.blogspot.gr/ 
για το βραβείο που μου χάρισε, γύρω στον Ιούλιο νομίζω.


Επίσης στο γλυκό  http://enakathemera.blogspot.gr/  χίλια ευχαριστώ για ένα ακόμη βραβείο.


Απαντώ κατευθείαν στις ερωτήσεις.

Αγαπημένο φαγητό τα μακαρόνια με κιμά.
Τι φανταστήκατε ότι θα έλεγα,  το φιλέτο ;

Δεν μου αρέσει στους ανθρώπους να μιλάνε χωρίς σταματημό.

Μου αρέσει να ξέρουν να ακούνε τον άλλον.

Τι με ηρεμεί ...... σίγουρα το σπίτι μου !

Αγαπώ τους δικούς μου ανθρώπους, τους φίλους..... γενικά δεν είμαι δύσκολη σ΄ αυτό,
αγαπώ εύκολα....

Τι με νευριάζει....  α, να μου μιλάνε στον ενικό οι πωλήτριες, χαχαχα !
Εντάξει. Και άλλα πολλά. 

Τι δεν αποχωρίζομαι. Το liposan ! Κόλλημα:

Η ερώτηση είναι ποιες αφίσες χάζευα, όταν ήμουν μικρή.
Δεν θυμάμαι βρε παιδιά, μπορεί και να μην είχαν εφευρεθεί οι  αφίσες ακόμη !!


Τελειώνοντας,  θέλω να σας πω πόσο πολύ χάρηκα που συναντηθήκαμε για πρώτη φορά
με την ακόμη πιο γλυκιά,  απ΄ ότι φαντάζεστε  Χαρά     !


Πολλά φιλιά !


Δευτέρα 9 Σεπτεμβρίου 2013

΄Αστρα, μη με μαλώνετε ......


 Νοερά, είμαι ακόμα εκεί........

 Δυο μήνες σχεδόν Κρήτη, σε διακοπές που τα είχαν όλα.
 Δεν θα σταθώ στα δυσάρεστα, γιατί είχαμε και από αυτά, αλλά θα μοιραστώ μαζί σας  μερικές φωτογραφίες, που τράβηξε ο Γιώργος,  από την παραμονή μας στην Κρήτη.
 Μπάνια, τρύγος, ρακές, ντάκοι, χοχλιοί, παρεούλα όμορφη, φίλοι από Αθήνα, φίλοι από την  παιδική ηλικία που έχουμε σαν σημείο συνάντησης το χωριό, συγγενείς,
 καφενείο " η ωραία Σοφία" έγινα, αλλά χαλάλι, τι θα ήταν οι διακοπές χωρίς συντροφιά !
 Οι διακοπές, εκτός των άλλων, είχαν και πολλούς γάμους.
 Εκεί προσκαλούνται όλοι, δεν υπάρχουν προσκλητήρια.
 Θα πήγαμε και σε 10 γάμους και λίγους λέω.....
 Κάποια φορά χρειάστηκε να πάει ο Δημήτρης (σύζυγος) αλλού και εγώ σε άλλο γάμο.
 Το τι γαμοπίλαφο φάγαμε, δεν λέγεται !
 Γλέντι μέχρι πρωίας, κάτι που οι Κρητικοί το ξέρουν καλά, κρητικά τραγούδια Μ Ο Ν Ο,
 το μαλεβιζιώτικο στο φουλ και μπαλωτές, πολλές μπαλωτές.....
 Τόσες που λες, να μπω κάτω από το τραπέζι να σωθώ ........
΄Εχει τύχει μέσα στους πυροβολισμούς να ψάχνω να βρω το παιδί απεγνωσμένα,
 πόλεμος !
 Νέα μόδα, δεν ξέρω αν το έχετε ξανακούσει, να μη κάνουν μπομπονιέρες.
 Κάθεσαι στο τραπέζι και βρίσκεις μέσα στο πιάτο σου ένα χαρτάκι που λέει ότι,  αντί να φτιάξουν μπομπονιέρες, προσέφεραν τα χρήματα για φιλανθρωπικό σκοπό.
΄Ελεος, κάντε τη φιλανθρωπία σας, τι καλύτερο, αλλά γάμος χωρίς μπομπονιέρα ;
 Δεν σας έχω συνηθίσει σε οδοιπορικά, αλλά για κατασκευές πού χρόνος,
 δηλώνω όμως παρούσα,
 οπότε, αν έχετε διάθεση, ακολουθήστε με, μέσα από τις φωτογραφίες του καλοκαιριού.



                       Ακούστε .......

   

                                     Φωτεινάρι, αγαπημένη μικρή παραλία στα νότια του νομού



Πλακιάς 


                                                    Κατηφορίζοντας από τα Σελλιά




Σπήλι, η κοντινότερη βόλτα




΄Ηταν δίπλα μας, τα αγαπήσαμε !


           Πολύ όμορφα στο χωριό, η ζωή είναι ήσυχη εκεί, το ξύπνημα απίστευτο το πρωί.       
                  Από το παράθυρό μας βλέπουμε  αυτό το ωραίο πολύ παλιό  σπίτι.


          Γιατί πρέπει ο γιος μου να μπει σε όλες τις σπηλιές,  που πήγαινε μικρός ο πατέρας του ;



                To ωραιότερο σημείο του χωριού, εκεί διοργανώνονται όλες οι εκδηλώσεις των                                                                                 κατοίκων και όχι μόνο




              Στο πρώτο χωριό γεννήθηκε ο πατέρας μου, στο άλλο ο άντρας μου,
              σήμερα πλέον έχουν ενωθεί.

               

                                                              Το γλέντι ετοιμάζεται



Γάμος αλά κρητικά, σας διαβεβαιώνω ότι είναι μοναδική εμπειρία,  οι άνθρωποι περιμένουν την σειρά τους για να χορέψει ο καθένας την νύφη, αφού πληρώσει τα όργανα.
Δεν ήταν, λέει, πολλοί καλεσμένοι, μόνο 850 !!!! Απίστευτο ;


                                       
                                          Τα "κανίσκια" , ζώα, που έχουν φέρει ως δώρα 
                                          οι χωριανοί δυο τρεις μέρες πριν τον γάμο, σε εκδήλωση                                                                     που λέγεται πρόγαμος. Απ΄ έξω βρισκόταν ένα φορτηγό γεμάτο με                                                     ζωντανά!
                                          
                                                     





                       Φαράγγι Κοτσυφού, από εδώ θα περάσεις,  αν είσαι θες να πας νότια






         Ο μικρός φωτογράφος ψιλοβαρέθηκε, στο τέλος ήθελε διακαώς να έρθουμε Αθήνα...
         Δεν του αρέσει να τον βγάζουν φωτογραφίες, δεν είμαι σίγουρη ότι δεν θα την σβήσει, όταν             την δει αναρτημένη.
         Γιατί κάνεις έτσι πουλάκι μου ;


Τι να πω και εγώ που από τα πολλά γαμοπίλαφα, αναγκάστηκα να κόψω την φωτογραφία ;
Χα, χα !!!!!!!


Ρέθυμνο, παλιά πόλη.







                                             









             


                             


Εδώ, θα σας αφήσω. Θα τα ξαναπούμε με κατασκευές. Αφήστε πρώτα να ανεβάσω τις βαλίτσες στο πατάρι και να οργανωθώ λίγο, χθες ήρθα.

Πολλά ευχαριστώ στο καταπληκτικό "all for blogs"
για το όμορφο αφιέρωμα
που έκανε στο blog μου !!!


Θα σας αποχαιρετήσω με ένα τραγούδι που αγαπώ,
  είναι πολύ χαρούμενο, 
ακούστε το !!!




Τούτο το μήνα, τον από πάνω
τον από πάνω τον παραπάνω
αϊτός εβγήκε να κυνηγήσει, 
να κυνηγήσει και να γυρίσει

Δεν εκυνήγα λαγούς και λάφια
μόν’ εκυνήγα δυο μαύρα μάτια
μαύρα μου μάτια κι αγαπημένα
και πως περνάτε χωρίς εμένα

Μαύρα μου μάτια κόκκινα χείλη
έβγα μικρή μου στο παραθύρι
να δεις τον ήλιο και το φεγγάρι
να δεις το νέο που θα σε πάρει

Γαϊτάνι πλέκω και δεν αδειάζω
 δεν μου βολεί να κουβεντιάζω 
ανάθεμά το και το γαϊτάν κι απού το πλέκει κι απού το φάνει
                                                       
                                               

                                                     Καλό φθινόπωρο, πολλά φιλιά !!!!